گروه زبانشناسی، دانشکده زبانهای خارجی، دانشگاه اصفهان
چکیده
این یادداشت نقدی است کوتاه بر ترجمۀ کتاب «شکل گیری زبان فارسی» نوشتۀ ژیلبر لازار به ترجمۀ مهستی بحرینی که در سال 1393 از سوی انتشارات هرمس در تهران به چاپ رسیده است. این کتاب مجموعهای از چند مقاله است که لازار دربارۀ جنبههای مختلف گویششناسی کهنترین آثار زبان فارسی نوشته است و همانند بیشتر کارهای لازار بر روی تحلیل کهنترین متون زبان فارسی متمرکز شده است و تاکید زیادی بر گویششناسی متون کهن فارسی دارد. کتاب همچنی چند مقاله در باره متون فارسی یهودی دارد که از دیدگاه لازار ویژگیهای زبانی این متن ها بازتاب دهنده ویژگیهای گویشی مناطقی است که این متنها در آنجا نوشته شده اند. آخرین مقاله کتاب به ارزیابی میزان وامواژههای عربی در متون کهن فارسی میپردازد و نتیجه میگیرد که شما وامواژههای عربی در فارسی در فاصلۀ قرن 7 تا قرن معاصر تغییر چشمگیری نداشته است و در همان دامنۀ 40 درصد باقی مانده است